تحریر؛
برای تزئین شعر و ایجاد تنوع در آواز، حالاتی از صوت بکار می‌رود که عوام به آن چهچه یا چهچهه می‌گویند.
و ما در موسیقی آن را بانام تحریر میشناسیم.
زیروبمی، سرعت و مدت تحریر بایستی متناسب بافرم شعرخوانی اجرا شود.
کلماتی نیز در تحریر بکار می رود مانند دوست، یار، امان، وای، عزیز، حبیب و غیره که می بایست با مفهوم و معنای شعر مرتبط باشد.
به این کلمات ادوات تحریر گفته می شود.
به یک تحریر بم در همایون توجه فرمایید.
به یک تحریر اوج در گوشه ی عراق توجه فرمایید
برگرفته از کتاب شنونده پارسی
این مطلب در آلبوم شنونده پارسی توسط گوینده شرح داده شده و آقایان جلیل سجاد و کیانوش احسانی آواز آن را اجرا نموده اند.
برای خرید آلبوم و کتاب شنونده پارسی به وب سایت رسمی جلیل سجاد مراجعه نمایید.