تصنیف عطر آواز
به رسم قدرشناسی از استاد علی اصغر شاه زیدی
به همت : هنرآموختگان مکتب استاد
تصنیف عطر آواز
با ترانه سرایی محسن جعفری ، آهنگسازی جلیل سجاد ، تنظیم و ضبط محمود سید هندی
دانلود تصنیف عطر آواز با کیفیت 128 و 320 👇
آهنگ عطر آواز
هنرمندان:
شعر: محسن جعفری
آهنگ: جلیل سجاد
اورتور، تنظیم و ضبط: محمود سیدهندی
میکس و مسترینگ: مهدی خدابخش
طراح کاور: ذبیحی دیزاین zabihidesign@
- Song : Atre Avaz
- Poet : Mohsen Jafari
- Composer : Jalil Sajad
- Music arranger : Mahmoud seyed Hendi
- Mixing and Mastering : Mehdi Khodabakhsh
- Dedicated to : Ostad Ali Asghar Shahzeydi
خوانندگان:
به ترتیب اجرا ...
مسعود رزاز زاده Masoud razaz zadeh
جلال افشاری Jalal Afshari
محمدرضا مصدقی Mohammad Reza Mosaddeghi
اسماعیل الله دادیان Esmaeil Allahdadian
جلیل سجاد jalil sajad
حمیدرضا خدادادی Hamidreza Khodadadi
حمیدرضا فرهنگ Hamidreza Farhang
داریوش انواری Darius Anvari
علیرضا الله دادیان Alireza Allahdadian
امیرحسین محمدنظر Amirhosein mohammadnazar
شلمو عاقلیان Shelomo Aghelian
رسول ملکی Rasoul maleki
نوازندگان:
ویولون و ویولون آلتو:
مرتضی شفیعی و فرشاد شیرانی
@morteza_shafie
@farshad.shirani.music
ویولنسل: مسیح مردیها
@masihmardiha1
تار: سروش نبوی
@soroush_nabavi3143
فلوت: بنیامین عارفان
@benyamin.arefan
کلارینت: سیاوش روحانی
@siavashrouhani
تنبک: سهیل الله دادیان
@soheil_allahdadian
تصنیف عطر آواز
به رسم قدرشناسی از استاد علی اصغر شاهزیدی Ostad Ali Asghar Shahzeydi
متن تصنیف عطر آواز
باغ مست از نغمه ی آواز توست * آتش دل سینه ی پر راز توست
چون نسیم از حلقه ی زلفت گذشت * عطر آواز خوشت بر دل نشست
با کسایی سوز تو دمساز شد * همدمت هر زخمه ی شهنازشد
به شعر و ترانه * تو شور و نوایی * به گوش زمانه * تو اوج صدایی
قسم به جمع خستگان ، قسم به دل شکستگان ، سرود عاشقانه هستی
قسم به آسمان مست ، زمین و بلبلان مست ، نوای جاودانه هستی
به موج موج زنده رود * به نغمه های چنگ و عود * صدای آشنا تو هستی
به چارباغ با صفا * به کوچه باغ دلگشا * نسیم دلربا تو هستی
گر هنوزآواز هست نغمه ی زیبای توست * گر گل بی خار هست گلشن آوای توست
شاه آوازی نشان داری ز تاج اصفهان * در صدایت نقش بسته شوکت نصف جهان
به شعر و ترانه * تو شور و نوایی * به گوش زمانه تو اوج صدایی
چون سروش آسمان بیداد کن * ای چکاوک عشق رافریادکن
شددلت آیینه ی پروردگار * حق شناسی را تویی آموزگار
خلوت اندیشه ات یادخداست * مکتب تو مهربانی وصفاست
به شعر و ترانه * تو شور و نوایی * به گوش زمانه * تو اوج صدایی
موزیک ویدئو عطر آواز به زودی منتشر می شود …
تصویر برداری و تدوین: حمیدرضا فرهنگ
کارگردان : امیرحسین محمدنظر
سخن دل: (به قلم ✒️جلال افشاری ۲۹ اسفندماه ۱۴۰۲)
حکایت غریبی ست پیوند میان هنرجویان با استاد ، بزرگ آوازخوان دوران ما.
دیدار‌های هفتگی مشتاقان، در مسیر سالیان بسیار، شور و شعله محبتی ساخت که ناگزیر می‌بایست تبلوری می‌داشت تا سر تعظیم و ارادت فرود آریم در برابر تلاش و سخاوت هنری عالیجناب علی اصغر شاهزیدی.
هنرمندی آموزگار که هرچه نقش خوش، درسینه پرهنرش شکل می‌گیرد تمام و کمال دراختیار هنرآموزان شیفته می‌نهد، بی‌کم و خِسَّتی.
این لطف و محبتِ درمیان، ناگاه جاری شد بر زبان محسن جعفری و واژگان، طنازی کردند و شعری خوش نمایان شد که تشنه نغمه‌ای فاخر بود و جلیل سجاد به ذوق ناب، نقش آهنگی دلکش و فتان بر آن زد که گویی کلام و آهنگ از یک سینه برون شده است و یاران دبستانی مکتب استاد با حنجره جان سردادند ترانه عاشقانه را.
شرحی بر تصنیف عطر آواز:
باغ مست از نغمه‌ی آواز توست
آتش دل سینه ی پر راز توست
باغ مست، آتش دل، قسم به جمع خستگان، آسمان مست، نسیم از حلقه زلف، زمین و بلبلان مست،
واژه‌گانی ست برگرفته از آثار استاد علی اصغر شاهزیدی.
که دکتر محسن جعفری، ترانه سرای تصنیف عطر آواز برای بیان اوصاف و اشاره به آثار استاد بکار گرفته است.
دکتر جعفری از هنرآموختگان مکتب آوازی استاد شاهزیدی است و به دلیل الفتی بی‌ریا و رسم قدرشناسی، این ترانه را در وصف استاد خویش سروده است.
از ظرائف ترانه عطر آواز نکات ویژه ای را می‌توان برشمرد،
ودیگر اشاره به انس و همنشینی و همزیستی هنری سالیان بسیارِ استاد شاهزیدی
با دو اختر قدر اول آسمان هنر ایران زمین استاد حسن کسایی و استادجلیل شهناز است که به لطافت در کلام شاعر آهنگ عطر آواز بیان شده است و یادآور دورانی طلایی ست در زندگی هنری استاد علی اصغرشاهزیدی که ثمرش برای مخاطبان موسیقی ایرانی، پدید آمدن آثاری بدیع و شگرف است که در زمره اجرا‌های خصوصی استاد قرار می‌گیرد.
و در خلال کلام شاعر برخی نماد‌های ممتاز شهر باشکوه و پر هنر اصفهان، چون زنده رود و چهارباغ و نصف جهان نمایان است.
یادآوری آلبوم‌های استاد مانند هنوز اواز، گل بی‌خار و سروش آسمانی
و اشاره به مقامات موسیقی چون شور و نوا و بیداد و چکاوک
همه و همه نکته سنجی‌ها و دقایقی ست که ترانه سرا در این اثر بکار بسته است.
آهنگسازی ترانه عطر آواز نیز بعهده دیگر هنرآموخته پر سابقه استاد شاهزیدی، جلیل سجاد بوده است که ایشان علاوه بر هنر آواز در زمینه تدریس ساز پیانو و کیبورد نیز سالهاست فعالیت دارند و تألیفاتی هم در باب آموزش آن ساز داشته‌اند.
برای نمونه نام تاج اصفهانی در بیات اصفهان و یادآور تصنیف به اصفهان رو ست
نام شهناز در گوشه شهناز شور بیان می‌شود
باغ مست و آسمان مست اشاره به دشتی ست
آتش دل اشاره به ابوعطا
جمع خستگان، دستگاه همایون
واژه بیداد در گوشه بیداد
و کلمه نوا در دستگاه نوا .
و همچنین بر تمام واژه‌های ترانه نیز همینگونه مرتبط با معنی، نغمه پردازی شده است. که نشان از ذوق و احاطه آهنگساز بر نغمات موسیقی ایرانی ست که این مهم با تلمذ سالیانِ بسیار در نزد استاد شاهزیدی پرورده و قوام یافته است و باعث شده به خوبی و گوارایی این تغییر مُد‌ها صورت پذیرد و تصنیفی مرکب و مُرصع پدید آید.
این اثر نخستین بار ۲۳ مرداد ۱۴۰۱ برای رونمایی از آلبوم گل بی‌خار اثر استاد شاهزیدی در سالن خورشید اصفهان توسط عوامل آهنگ اجرای زنده شد و بار دوم در ۲۰ بهمن ماه ۱۴۰۲ درجشن زاد روز جناب استادشاهزیدی در سالن سیتی سنتر اصفهان اجرای در صحنه شد.
والبته می‌بایست همت می‌گماردیم برای ثبت ماندگار این ذوق و اشتیاق که در قالب این ترانه جمع آمده بود.
ضبط استودیویی و تنظیم آهنگ عطر آواز هم می‌بایست بدست دیگر شیفته هنر استاد صورت می‌پذیرفت.
پس به سراغ جناب محمود سید هندی هنرمندی جوان و خوش ذوق در شهر اصفهان که ایشان هم از ارادتمندان به استاد هستند رفتیم و ایشان با شوق و هیجان تمام پذیرفتند و اهتمام کامل ورزیدند در ضبط و تنظیم ارکسترال این تصنیف، و ذوق و هنری تمام بر این کار گماردند.
و اکنون برای نخستین بار ضبط استودیویی این تصنیف تقدیم مخاطبان گرامی می‌گردد.
امید که مقبول طبع صاحب‌نظران و هنر دوستان آید.
سپاس از شما شنونده ارجمند و هنرشناس.
✒️جلال افشاری ۲۹ اسفندماه ۱۴۰۲
در دل انبوه نغمه‌های زمینی، گاه نغمه‌ای است که فراتر از زمان و مکان، جان می‌گیرد و در قلب‌ها می‌نشیند. تصنیفی که استاد جلیل سجاد با ذوقی سرشار و عشقی پاک، به مدح استاد شاهزیدی، خالق آن شده، چنین جایگاهی را در دل‌ها دارد. این اثر، نه تنها بازتاب دهنده مهارت و تبحر استاد سجاد در به‌کارگیری دستگاه‌ها و گوشه‌های موسیقی ایرانی است، بلکه تجلیگاهی است برای نمایش هماهنگی میان موسیقی و شعر، جایی که واژه‌ها نه تنها بیانگر معنا هستند، بلکه در هم‌آمیزی با ملودی، معنایی عمیق‌تر و فراتر را پدید می‌آورند.
استاد سجاد، با دستی پرتوان و قلبی سرشار از عشق به میراث غنی موسیقی ایرانی، هر نت را با دقتی بی‌نظیر انتخاب کرده و در کنار هم قرار داده تا ملودی‌ای خلق شود که همچون جویباری در دل کویر، جاری و سرزنده است. واژه‌های برگزیده شاعر، با دقتی مشابه و در مقام‌های آوازی مربوط، به‌گونه‌ای در این تصنیف جای گرفته‌اند که گویی هر کلمه، نغمه‌ای است برای خواندن، و هر جمله، روایتی است از عشق و ارادت به استاد شاهزیدی.
در این اثر، غنای موسیقی ایرانی با تمامی تنوع و پیچیدگی‌هایش، همچون گلستانی بکر و دست‌نخورده به نمایش گذاشته شده است. هر گوشه و دستگاهی که در این تصنیف به‌کار رفته، نه تنها به عنوان یک ابزار موسیقایی، بلکه به عنوان بیانگری از حال و هوای خاصی از احساسات و زیبایی‌شناسی مورد استفاده قرار گرفته است. این تصنیف، همچون سفری است در میان امواج گوناگون احساسی، که شنونده را از شور و شیدایی به آرامش و تأمل، و از حزن و اندوه به شادمانی و سرور می‌برد.
استاد جلیل سجاد، با این اثر، نه تنها یاد و خاطره استاد شاهزیدی را گرامی داشته، بلکه بار دیگر ثابت کرده است که موسیقی، زبانی جهانی و فرازمانی است که می‌تواند دل‌ها را به هم نزدیک کند و روح انسانی را به اوج زیبایی‌شناسی برساند. این تصنیف، نه تنها یک اثر هنری است، بلکه یک پیام عاطفی است که از قلبی به قلب دیگر منتقل می‌شود، پیامی که در آن همدلی و احترام متقابل، جوهره اصلی آن را تشکیل می‌دهد.
موزیکی که استاد سجاد خلق کرده، دروازه‌ای است به دنیایی که در آن، زبان موسیقی، قدرت بیانی فراتر از کلمات را داراست. هر نت و هر واژه در این تصنیف، دعوتنامه‌ای است به تجربه‌ای عمیق از زیبایی، تجربه‌ای که در آن، شنونده به سفری می‌رود که در پایان آن، دیگر همان کسی نیست که در آغاز سفر بود. در این سفر، احساسات و تجربیات انسانی در قالب نغمه‌های دلنشین و کلمات دل‌انگیز، به اوج خود می‌رسند و شکوه و عظمت موسیقی ایرانی را به نمایش می‌گذارند.
استاد سجاد، با استفاده از زبان موسیقی و شعر، نه تنها یک اثر هنری بی‌نظیر خلق کرده، بلکه یک پل ارتباطی میان گذشته و حال ساخته است، پلی که از طریق آن، میراث غنی فرهنگی و هنری ایران به نسل‌های آینده منتقل می‌شود. این تصنیف، یادآور آن است که هنر، در هر شکل و قالبی، قدرتی دارد که می‌تواند مرزهای زمان و مکان را درهم شکسته و پیام‌هایی از عشق، زیبایی، و انسانیت را به دورترین نقاط جهان برساند.